روش تدریس سخنرانی

روش سخنرانی از زمان های بسیار قدیم معمول بوده است و به معنی خواندن بود و سالیان دراز که کتاب در دسترس عموم قرار نداشت، معلمان مطالب را از روی کتاب می خواندند و دانش آموزان یاداشت می کردند. امروزه روش سخنرانی را در روشی که معلم از طریق آن، اصول، حقایق و مفاهیم درس را به طور شفاهی ارائه می دهد .

رهنمود ها و مهارتهای علمی

1- منظم کردن مطالب درسی، مدت و نحوه تدریس. 2- شروع جالب. 3- مشخص کردن هدف های یک درس . 4- مطرح کردن سئوالاتی در خلال تدریس. 5- مشغول کردن دانش آموزان با تصاویر و جدول های کتاب. 6- استفاده مناسب از وسایل کمک آموزشی. 7- ساده کردن مطالب درسی. 8- نشان دادن علاقه به تدریس. 9- ارائه خلاصه درس در پایان کلاس و پاسخ گویی به سوالات.10- معرفی منابع و مأخذ مفید برای افزایش اطلاعات. 11- استفاده از آموخته های قبلی دانش آموزان جهت طرح ریزی درس. 12- یاد آوری کاربرد مطالب و ارتباط آن با دروس کلاس های بالاتر .

امتیاز های این روش :

1- تناسب با وقت محدود کلاس. 2- به کارگیری تجارب و دانش و تدبیر . 3- توانایی تدریس برای تعداد بیشتر دانش آموزان و حجم بیشتر از مطالب درسی 4- تقویت حس شنوایی و توجه به گفته های دیگران .5- احترام و مقام واقعی معلم با انتقال دانش و تجربیات خود .

محدودیت ها :

1- مفید نبودن این روش برای دانش آموزان که به گوش دادن و یاداشت برداشتن عادت ندارند .2- یک طرفه بودن ارتباط بین معلم و دانش آموز، دانش آموز ساکت و معلم متکلم وحده است. 3- ارزشیابی از میزان ضمن تدریس بسیار مشکل است. 4- پیشرفت فعالیتها به میل معلم بستگی دارد تا توانایی و علاقه دانش آموزان. 5- تاکید بر انتقال دانش تا کاربرد و نحوه به کارگیری آنها . 6- توجه بیشتر معلم به ارائه مطالب تا جلب علاقه دانش آموزان. 7- نامناسب بودن برای آموزش مهارتهای عملی. 8- خستگی شنوندگان و کاهش میزان توجه.